Bring back the Funk

Intro: In 2003 bezocht ik het Notting Hill Carnival. Eén van de vele afterparty’s werd georganiseerd door breakbeat-goeroe en Fabric resident Ali B (niet onze troetelmarokkaan). In de Londense undergroundclub Rhythm Factory had hij de crème de la crème van de lokale breakbeatscene uitgenodigd: Plump dj’s, Stanton Warriors, Hyper, Soul of Man en als afsluiter Krafty Kuts. Een legendarische avond waar laatstgenoemde de show stal met eindeloze scratches en hiphopgeoriënteerde breakbeat. Na talloze 12”s op gerenommeerde labels als Fingerlickin en Southern Fried Records, is het debuutalbum van Krafty Kuts een feit.

Genre: UK hiphop en nu school breakbeat
Bijzonderheden: Martin Reeves aka Krafty Kuts is een grote jongen in de (nu-skool) breakbeat scene. Met zijn label Against the Grain heeft hij een bepalende rol gespeeld in de ontwikkeling van dit genre. In 2004 bracht het label het succesvolle album Raw as Fuck van de Freestylers uit. Krafty heeft veel geleerd van het succes van dat album en gaat met zijn debuutalbum dezelfde richting op. Hij brengt breakbeat en UK hiphop op een gelikte en toegankelijke manier. Funk domineert het hele album, vooral op tracks (met de toepasselijke titels) als ‘The Funk is’ en ‘Bring back the Funk’. Krafty heeft last van het ‘Kraak & Smaak-complex’. De funk domineert, maar is te flets - te plastic. Reeves heeft de klok horen luiden, maar weet niet waar de klepel hangt. Het mist een stukje rauwheid en viezigheid die de producties van o.a. DJ Format wel hebben. Verder waagt Krafty zich aan electroboogie, maar dan in een smakeloos nu-skool breakbeat-sausje. Dynamite, de MC van het legendarische Reprazent van Roni Size, heeft een gastrol op de UK hiphoptrack ‘There they go’. Hij kan zich beter met drum & bass bezighouden, want je wordt erg zenuwachtig van dit nummer. Met het de track ‘We do this’ slaagt hij echter wel voor het hiphopexamen. Krafty is nog van de oude generatie turntable-giganten. In een club, als dj, is hij een waar genot, maar op het album gaan de vele scratches vermoeien.
Hoogtepunt: Het album heeft een verrassend sterk einde. Krafty heeft inspiratie opgedaan op Copacabana en sluit Freakshow af met twee uitstekende Brazililectro tracks.

Dieptepunt: De vele scratches.
Bagger, Twijfelgeval of aanrader: Twijfelgeval. Krafty overtuigt niet. Wellicht mede omdat er geen rek meer in het breakbeat-genre zit?

Luister ook eens naar: Freestylers - Raw as F*ck

Krafty Kuts