Rima - This World / Albanek- Shade of Blue

Mooi zijn alleen is niet altijd genoeg

Bij een nieuwe plaat op het Duitse Jazzanova Compost Records zijn de oren in "de scene" meteen gespitst. En op de kwaliteit van het nieuwste project, Rima, valt echt niks af te dingen. Deutsche grundlichkeit en een boel jazzfunk op het debuutalbum This World. Maar mooi zijn alleen is niet altijd genoeg. Mooi is zeker een te groot woord voor het album Shade of Blue van de Weense dj en producer Albanek. Hij voelde de behoefte om een jazzy cd te releasen, en nu zitten wij er weer mee! Want ook al weet je wat het het geluid van nu is, zonder het talent om nummers te schrijven blijft het toch een saaie boel.

Tekst: John

Rima - This World (Jazzanova Compost Records)

Meer info: Jazzanova Compost Records

Rima is een nieuw project op JCR van de heren Domu (de Brit Dominic Stanton) en Volcov (de Italiaan Enrico Creivellaro), in een samenwerking met o.a. Mark de Clive Lowe op keyboards. Beide heren hebben een verleden in drum n bass en broken beats producties en remixen. Het album opent met een beatloze versie van drum n bass afsluiter 'So Sweet'. Een plaat die doet denken aan Goldie ten tijde van Timeless. Mooie vrouwenvocalen over zweverige keyboards. Met dit nummer en de broken-beattrack 'Rivers' nemen we daarna gelijk afscheid van het te verwachten geluid. De heren schijnen namelijk een geheime liefde te hebben. Jazzfunk!

En dan wel van traditioneel tot op de dansvloer. En het moet gezegd, alles klinkt uiterst professioneel. De samenwerking met echte muzikanten geeft weer net dat beetje extra. 'Let it go' is een perfecte plaat om een kleine clubdancefloor te vullen. Brand New Heavies met een kort rokje aan. Voor 'Vidigal' trekken ze zelfs een hele Jazzfunkband de studio in. Verder horen we ook nog latin sounds in 'O vento diro' en 'Simian Society'. Het is een gevarieerd geheel, zeker. Maar of het nou aan mijn hormonen ligt, echt warm word ik er niet van. Ik heb het allemaal wel eens eerder gehoord. Nergens een spoor van afkeuring op mijn gezicht, dat niet. Maar helaas ook nergens kippenvel. Een goede, maar niet opvallende plaat waar je je geen buil aan kunt vallen. Geschikt voor tegenvallende zomeravonden. Of toekomstige winteravonden. Maar dan alleen als je even niks beter kunt vinden.

Albanek - Shade of Blue (Ecco Chamber)

Meer info: Ecco.Chamber

Albanek is een dj/producer uit Wenen, die het pad volgt van spannende, minimalistische muziek, in het jazzy genre. En hij weet welke sounds hij daarbij moet gebruiken. Die hoor je dan ook volop op zijn cd Shades of blue. Helaas weet hij nog niet echt hoe je een nummer spannend moet maken. Alle nummers hebben een goed intro, maar komen daarna geen stap verder. Nooit word er naar een climax toegewerkt, het intro is de song. Gastzangers / zangeressen zijn ofwel niet helemaal toonvast, of just go with the flow. Albanek weet best wat de mensen willen horen, maar de nummers hebben kop noch staart. En in deze tijd, waarin dit soort cd's toch legio geproduceerd wordt, is dit product gewoon helemaal niet bijzonder. Sorry Albanek, maar ga alsjeblieft eerst op zoek naar iemand die nummers kan schrijven. Tot die tijd, draaise, als dj dus.