Party blog: We Are Electric [zaterdag 20 juni 2015]

Party: We Are Electric
Wanneer: zaterdag 20 juni 2015
Waar: E3 Strand, Eersel
Line-up: Noisia, The Prodigy, Olivier Weiter, Ben Sims, Guerilla Speakerz
Naam blogger: Tess Maidman

Nederland behoort tot een van de landen waar de meeste festivals worden georganiseerd. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel ergens een sicke fissa waar heerlijke dance of techno gedraaid wordt. Maar afgelopen weekend was er een feest met een unieke line-up, namelijk We Are Electric. Tijdens deze eerste editie konden bezoekers genieten van een bijzonder programma, want nergens anders zou je The Prodigy, Ben Sims en Hudson Mohawke op hetzelfde terrein zien staan.

Het is koud, maar ik dans veel dus weet van mezelf dat ik het warm ga krijgen. Er zijn niet voor niets kluisjes dus we willen er eentje kopen om onze jassen te lozen. Een obstakel: er zijn geen kluisjes meer, ze zijn op. Ondertussen wachten we bij de ingang op m’n huisgenootje, want zij is al meer dan twee uur aan het wachten op de pendelbus vanuit Eindhoven. Ze zijn overvol geraakt. De dag begint niet zo goed. We hopen dat de line-up en het festival zelf het zullen goed maken.

Onze danstocht begint bij Noisia. De Groningse groep is al bezig tent #2 af te breken als we er naartoe lopen. Het is vol. Heel vol. We wurmen ons langs de zwetende, dansende mensen. Eenmaal in het midden tussen de menigte kunnen we zien hoeveel energie deze drum ‘n bass-jongens losmaken bij het publiek. Het is heel vet voor even, maar we zijn al gauw moe.

De volgende act die we graag willen zien is Tiga. Een dj die je misschien wel kent van ‘Sunglasses at Night’ en ‘Hot in Herre Remix’. Die hits zijn wel al van een tijdje geleden. Zijn sound is sterk veranderd, in positieve zin welteverstaan. Dikke acid tracks zoals ‘Bugatti’ blazen door de speakers op het strandje, want daar is stage #4.

Het mooie van dit festival is, dat als je even zin hebt in een andere muziekstijl, je die gewoon kunt opzoeken. Zo gezegd zo gedaan. We waren toe aan snellere ritmes. Tijd voor het muzikale geweld van Pendulum. Het genre varieert van drum ‘n bass naar electro house. Crowdsurfende mensen vliegen om ons heen. Een van hen valt op mijn vriend zijn gezicht maar hij staat daarna met een glimlach weer te dansen. Er wordt heftig meegezongen met de bekendere tracks en aan het einde ontstaat (hoe kan het ook anders) een moshpit. Tijd voor mijn vriend om mij te beschermen. Na het optreden van Pendulum zegt hij dat hij drum ‘n bass ‘toch wel cool vindt’. Ik zei het je toch?

Weer trek in iets anders: we willen een techno veteraan zien. Speedy J. Hij staat ook te draaien bij tent #4 net als Tiga. Maar het valt tegen. Zijn duistere techno kicks passen niet zo goed bij het muzikale programma van de rest van de dag. Het duurt niet lang of we gaan naar de acts waarvoor iedereen gekomen is: Hudson Mohawke en aansluitend The Prodigy. Meneer Mohawke heeft net een nieuw album uit: Lantern en van dit album horen we een paar nummers, die de grens tussen het experimentele en de standaard clubtracks precies goed opzoekt. Uiteraard mag ‘Chimes’ niet ontbreken: iedereen gaat los. Dan lopen we naar The Prodigy. Ze zijn al een tijdje bezig. De show is goed maar ik vind het toch een hoop geschreeuw. We gaan al snel onze jassen halen, omdat het koud begint te worden en we de drukte voor willen zijn. Terwijl we weglopen, horen we de afsluitende track die iedereen al had verwacht: ‘Smack My Bitch Up’. Heerlijke track, maar we hebben er genoeg van. We Are Electric, thanks for the electrifying day.