Party blog: Dominator [zaterdag 18 juli 2015]

Eveline Meijer | 23 juli 2015
party reports


Wat:  Dominator Festival - Riders of Retaliation
Waar: E3 Strand, Eersel
Line-up: Korsakoff, Noize Suppressor, Neophyte, Outblast, Angerfist, Tha Playah en meer
Wanneer: zaterdag 18 juli 2015
Reporter: Wouter de Vink

Normaal gesproken gaat het schrijven van een intro voor een party blog vrij vlot. Je noemt wat feitjes op en geeft misschien zelfs al wat weg over het festival zelf. Maar voor deze party hebben we echt naar woorden moeten zoeken. Waarom? Dit is namelijk niet zomaar een feest. Dit is het allergrootste, de WK-finale, the mothership, de crème de la crème, hoe je het ook noemen wilt, in de hardcore-scene. Man man man, wat hebben wij ontzettend hard uitgekeken, naar Dominator Festival.

Maar liefst 45 duizend feestgangers trokken afgelopen zaterdag naar het E3 Strand in Eersel. Dit hadden nog veel meer kunnen zijn, want volgens de website Ticketswap waren er zo’n 15.000 (!) mensen nog op zoek naar een kaartje. Dat Dominator populair is dat mag dus wel duidelijk wezen.

Riders of Retaliation

Met een overdosis aan partykriebels in de buik begonnen we aan Dominator. We wilden niets van deze dag missen, dus we besloten om al om 11:00 uur aanwezig te zijn. En wij waren niet de enigen die dit dachten, ongelofelijk hoeveel mensen er al bij de ingang stonden!

Het eerste wat we zagen was de Dominator mainstage. Die was ook niet te missen, zo groot dat die was, maar het zag er erg fraai uit! Een knap staaltje gedetailleerd werk. Het was mooi om te zien dat veel binnenstromende bezoekers zo enthousiast waren dat ze uit blijdschap naar voren renden. Daar stond Triax al te draaien. Zijn set was een hele goede binnenkomer: een goede opbouw met afwisselingen naar de bekende hitjes. Maar ook ‘The Reaper’ knalde er goed op!

Re-Style stond als tweede dj geprogrammeerd op de mainstage en het begon al aardig druk te worden op de dansvloer. Als er één dj is die de handjes in de lucht krijgt, dan is het wel Re-Style. Tenminste, wij vinden het ontzettend moeilijk om niet mee te doen wanneer hij platen als ‘Get It Crackin’’ draait. Opvallend was trouwens dat zo’n vijftien meter boven zijn hoofd opeens motercrossers op de stage reden. Hoe verzin je het? Dit is nog zo’n puntje dat Dominator ongelofelijk maakt, maar hier hebben we het later nog een keer over.

Arms of Depot

Mag ik uw aandacht voor de baas van de dag? Deze was te vinden bij de Industrial-stage en draait onder de naam N-Vitral. Wat een ongelofelijke set! Van sloom naar snel, van lomp naar lomper, deze set had het allemaal. Live draaien, maar ook tracks van andere dj’s afspelen. Maar laten we bij het begin beginnen; normaal gesproken is een Industrial-area klein en karig, maar niet op Dominator. Groots met een hoofdletter G en met goed geluid. Het meest vette was nog dat je meerdere keren een ‘Oooooh!!’ boven de muziek uithoorde, omdat het publiek zo hard los ging en genoot. Dus mocht er iemand een tijdmachine hebben, zou diegene ons terug kunnen spoelen naar dit moment?

Prospect Section

Voor de eerste keer op Dominator was er ruimte ingedeeld voor talenten. Deze prospects moesten een mix naar de organisatie sturen en hier werden elf gelukkigen uit gekozen. Wij besloten om Broken Minds te aanschouwen, omdat zij flink aan de weg aan het timmeren zijn met hun toffe producties. Ondanks dat er genoeg andere (bekendere) dj’s op hetzelfde draaiden, stond het hier ook behoorlijk vol. Wat de muziek betreft: een dikke prima! Veel melodiëen, waar zelfs een remix van ‘Let It Go’ tussen zat. Best grappig om te horen dat je zelfs op Disney-muziek kunt hakken.

Terug naar de mainstage. De zon was inmiddels volop gaan schijnen en DJ Mad Dog was al begonnen aan zijn set. Hier was MC Jeff uiteraard ook bij, die twee zijn onafscheidelijk lijkt het wel. Logisch, want zij weten er met z’n tweeën altijd wel een feestje van te bouwen. Mad Dog met zijn energieke hardcore (die ‘Back To The Oldschool’ sloeg in als een bom bij het publiek!) en MC Jeff die het publiek altijd weet op te zwepen - het blijft altijd leuk om die twee aan het werk te zien.

Docks of Danger

Nadat we waren wezen kijken bij Noizekick (in de legendarische Hong Kong Violence-area) en genoten hadden bij Miss K8 (de reactie van het publiek toen zij het anthem van vorig jaar draaide was enorm), gingen we naar het water. Want daar staat op Dominator altijd de raw hardstyle-area. Een unieke stage altijd, met het strand als een soort arena en het podium in het water met een torenhoge schans er voor. Want waar anders kun je nou zeggen dat je kunt feesten op het strand terwijl de motercrossers over de dj’s heen vliegen? Juist, nog zo’n puntje waarom je echt een keer op Dominator moet zijn geweest.

The Closing

Nu het donker was geworden, haalde de mainstage met bakken aan verlichting maar eens alles uit de kast. Hoeveel verlichting er wel niet kan hangen aan zo’n stage… Anyway, het laatste uurtje was aangebroken en dat betekent bij de mainstage dat je omver geblazen wordt. En niet alleen door de muziek, want Tha Playah en Nosferatu gaven een partij gas! En toen kwam daar ook nog eens een partij vuurwerk bij. Je wist niet waar je kijken moest, het kwam echt overal vandaan. Het was echt een knaller van een afsluiter!

Conclusie

Als we alles van Dominator op papier zouden moeten zetten, dan hadden we wel drie perkamentrollen vol kunnen schrijven. De muziek, de aankleding, de show, de details; het is allemaal zo goed maar vooral ook origineel aangepakt. Je betaalt hier weliswaar de hoofdprijs voor (€70 voor een kaartje en €2,80 voor een biertje), maar het is echt je geld dubbel en dwars waard. Bovendien is het publiek fenomenaal. Het komt van over de hele wereld en het is zo toegewijd. Maakt niet uit bij welke stage je staat, het gaat honderd procent los.

En weet je wat nog het mooiste van allemaal is? We zien Dominator elk jaar verbeteren. Meerdere ingangen om de drukte te beperken, nieuwe vormen van show, ga zo maar door. Wij kunnen in ieder geval niet wachten tot we de veranderingen van de volgende jaren mee te maken.

Plus

  • Een aantal kluisjes werken met een code in plaats van een sleutel. Erg handig!
  • Voor het eerst dat we Desperados in een flesje op een festival konden krijgen bij één van de vele bars. Lekker!

Min

  • Ondanks dat de area’s geweldige namen hebben als ‘Guillotine Deciples’, was het onduidelijk aangegeven waar welke stage precies zat. Deze waren namelijk alleen maar genummerd.
  • Lange rijen voor de ingang en bij voor de terugreis met de pendelbus.

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws