Lief begint uit zijn voegen te groeien

Kuddedieren als we zijn, had half partyminnend Utrecht gewacht tot de zon op de zaterdag van Lief door het dreigende wolkendek brak. Daardoor stonden we met z’n allen minstens een half uur voor de ingang te wachten tot iedereen eindelijk naar binnen mocht.

Tekst & foto's: Susanne Woning

Snel struinden we langs het langgerekte festivalterrein, richting het Solid Grooves-podium waar Fabric en Panoramabar-resident Jesse Rose helaas al halverwege zijn set was. De in Berlijn woonachtig Brit leek op papier toch één van de meest aantrekkelijke namen van het Lief-affiche en experimenteerde er achter de decks lekker op los, hoewel hij de voor hem zo kenmerkende warme, funky house natuurlijk ook in de platentas had zitten. De blazers in zijn recente release ‘Touch My Horn’ lieten zelfs de kleinste grasprietjes vibreren en zijn remix van Harddrive’s classic ‘Deep Inside’ zorgde voor het onvermijdelijke feest der van herkenning.

Toch kreeg Rose de tent niet helemaal vol. Lag dat aan het onverwachte zonnetje buiten of was Rose gewoon niet stevig genoeg voor de Lief-bezoekers? Het leek hem zelf –dansend in de booth- op het eerste gezicht weinig te kunnen schelen, maar hij sloot zijn set wel heel venijnig af met zijn dixie-achtige track ‘Well Now’. Een bijna onmogelijke plaat om op door te mixen voor de volgende dj in de line-up, Invite.

Nou heeft deze Utrechtse dj al wel voor hetere vuren gestaan. Zonder blikken of blozen vond hij een technoplaat die prima paste en zette hij de sfeer naar zijn hand. Zoals al vaker gezegd: Utrecht gaat nog altijd graag voor het hardere technowerk, dus Invite had diezelfde tent wel binnen een paar minuten lekker vol. Utrecht vs. Berlijn, 1-0 en het publiek ging los.

Ook het strand bij het Subculture-podium trok veel bezoekers. De organisatie had in verband met de slechte weersvoorspelling zelfs een heel dak boven het strand gebouwd, maar dat bleek gelukkig niet nodig. Lützenkirchen had het publiek al flink in beweging gekregen, waarna Dominik Eulberg de decks overnam met een opvallend diepe set, vol spookachtige effecten en zelfs wat vage acid.

Minimalmoe als uw reportersteam is, waren we aangenaam verrast door de gevarieerde platenkeuze van de Duitser en het is sowieso altijd humor om de onverbeterlijke pillenslikkers (die er ondanks de controle bij de ingang toch altijd rondlopen) vertwijfeld rond te zien kijken als de verwachte monotone minimalbeats te lang uitblijven. Daar sta je dan met je luxaflex-zonnebril en je roze varkentjes-paraplu… Toch was de sfeer bij Subculture de hele dag erg relaxed.

Door naar Loosefit Island waar de Fun Lovin’ Criminals op het programma stonden met een heuse dj-set. We vroegen zanger Hugh Morgan voorafgaand aan de gig even backstage wat hier nou de bedoeling van was. ‘Huey’, die intussen de veertig gepasseerd is, maar nog altijd doet denken aan het brutale New Yorkse straatschoffie dat hij ooit was, stelde ons gerust.

“FLC blijft gewoon voortbestaan als liveband, maar dit is iets wat we leuk vinden om ernaast te doen. Ik ben het terrein over geweest en het is hoog tijd voor een dikke portie hip hop, want dat heb ik nog nergens gehoord.” Een paar minuten later voegde hij de daad bij het woord en stonden we lekker te grooven op de straatwijsheden van Ice T en Roots Manuva’s 'Witness’.

Benny R., die volgens ons echt op ieder Nederlands dancefestival heeft gestaan dit jaar, deed ook nu weer goede zaken op het hoofdpodium, maar we hadden een strakke planning en kozen toch voor de tunes van headliner en technoveteraan DJ Bone bij de Solid Grooves-tent. Hij had deze keer gelukkig geen problemen gehad met de douane en had er duidelijk zin in, net als zijn publiek dat in grote aantallen was toegestroomd en onder meer werd getrakteerd op ‘Red 2’ van Dave Clarke.

Ook de snoeiharde plaatjes van Miss Djax, die na DJ Bone in de booth verscheen, gingen er bij de Utrechters in als zoete koek, maar voor ons was de overgang in BPM’s net even iets te groot. We lieten de kolkende Solid Grooves-tent dus achter ons en pakten nog net een staartje van DJ Sneak op het hoofdpodium mee, die zo te horen nog altijd vasthield aan het soort clubhouse dat midden jaren negentig al niet meer relevant was. Na nog een laatste rondje over het terrein vonden we helaas geen afsluiter die ons echt trok en werd het tijd voor die lange, donkere fietstocht naar huis.

Hoogtepunt: Dikke sets van Jesse Rose, Dominik Eulberg en DJ Bone.

Dieptepunt: Tja, dit is natuurlijk persoonlijk, maar wij misten een lekkere afsluitende act.

Wat beter mag: Lang in de rij staan voor de ingang zuigt, maar we kregen wel het gevoel dat het oprechte overmacht was. Verder was het geluid niet overal even goed en overstemden de verschillende podia elkaar soms.

Decoratie: De aankleding was minder uitbundig dan vorig jaar, maar we komen uiteindelijk toch voor de muziek. Verder was er dit jaar een extra podium en had de organisatie zich duidelijk goed voorbereid op slecht weer, wat een dik pluspunt was.

Oordeel: Lief bleef ook dit jaar nog een kleinschalig festival, maar begint langzaam maar zeker toch uit zijn voegen te groeien en lijkt een vaste plaats te hebben veroverd op de Nederlandse festivalagenda. We zijn benieuwd of het volgend jaar nog wel op dat kleine stukje gras bij de recratieplas Stijkviertel past. Voor herhaling vatbaar!!!

Lief Festival 2009

Bekijk hier de beelden van Partyscene TV op het Lief Festival