Dance Valley Festival @ Spaarnwoude, 14 & 15 juli

Partyscene Redactie | 1 januari 2005
party reports

44.000 bezoekers te weinig voor succesvol Dance Valley-weekend


Intro: Dance Valley was dit jaar drie weken vervroegd en vond in hetzelfde weekend plaats als andere grote evenementen (5 Days Off, Extrema en de Love Parade in Berlijn). De opkomst van publiek viel hierdoor nogal tegen en vooral de technoliefhebbers lieten het massaal afweten. Het festivalterrein was iets kleiner dan voorgaande jaren, zodat niet direct opviel dat het minder druk was en gelukkig was daar ook nog het prachtige zomerweer, wat toch voor een erg relaxed sfeertje zorgde.

Tekst: Susanne
Foto's: Vrijdag Petra van Velzen. Zaterdag Petra en Jean-Luc


Vrijdag gezien/gehoord: Nuno dos Santos, Benny Rodrigues, Christian Smith, Thomas Schumacher, Danny Tenaglia, Marcello, Organ Donors Dex n FX, The Youngsters live, The Crystal Method en The Prodigy live.




De kracht van Dance Valley ligt nog altijd in het feit dat bijna alle soorten dance vertegenwoordigd zijn en dat je dus makkelijk eens helemaal 'uit je hokje' kunt stappen om te zien wat er binnen de andere stromingen gebeurt. Het enorme fileleed van deze vrijdag wegens 'het werk aan de weg', was echter wel voldoende reden om eerst maar eens even te starten met vertrouwde muziek waarvan je weet dat het lekker zal zijn.


Nuno dos Santos was al met het einde van zijn set bezig en moest het helaas doen met een handjevol publiek in de Electronation-tent. Dit lag absoluut niet aan de afwisselende en sfeervolle techno, minimal en electro die hij draaide, maar meer aan het enorme gebrek aan technopubliek op deze editie. Electronation had het hele weekend een spannende en uitdagende muzikale line up, maar zou voor het grootste gedeelte leeg blijven. Ook Christian Smith werd ondanks een soepele technoset geconfronteerd met een half lege Intec-tent zonder sfeer.



Rodrigues draaide minder diep dan normaal en koos voor funky tech house op het mooie Loveland-podium. Hierdoor trok hij ook het housepubliek aan en kreeg hij de zaak goed in beweging. Danny Tenaglia was inmiddels al twee uur progressive aan het draaien in de goed gevulde Be Yourself-tent. Hij oogde nog helemaal fris en kreeg het publiek aan het juichen met een gelikt maar vrolijk dansje op de rand van het podium. Terug bij Electronation zette Thomas Schumacher heerlijke minimal en electro neer, met vette percussie. 'Onandon' van Audio Werner kwam nog even voorbij. Helaas rustte ook op Schumacher de vloek van de nog steeds lege tent.



Hoog tijd dus om de hokjesgeest eens even te laten varen en een drukker podium op te zoeken. Eerst even langsgelopen bij Marcello in de Nederlandse beachclub om te kijken wat hij tegenwoordig doet. Met solide groovy club, creeerde hij een gezellig strandfeestje en lagen er feestgangers te badderen in de aanwezige zwembadjes. Daarna even binnengestapt bij de hyperactieve Organ Donors, die de Hard-tent (over de naam van deze tent is vast wekenlang vergaderd) inmiddels al tot het kookpunt hadden gebracht met een grappige hardstyle remix van 'Apache' van The Shadows. Ook het Trance-podium Eurogrooves had niets te klagen over bezoekersaantallen. Danny Tenaglia had er na 5 uur nog steeds veel zin in en was in de minimal en lome tribal beland.




The Youngsters trokken zich niets aan van het inmiddels ook bijna lege Loveland en brachten een enthousiaste set met deephouse, techno en een mooie live versie van 'How To Kill The Idiot'. Dr. Lektroluv sloot op datzelfde moment Electronation in smoking en dus stijlvol af, met toch een redelijk aantal dansende party people dat genoot van zijn vadsige electro-sound. Inmiddels begon het terrein bij de livestage helemaal vol te lopen voor de afsluiting van de eerste dag.




Het optreden van The Crystal Method verliep nogal rommelig en was niet erg vernieuwend. Het was meer een gezellige 'herinnert u zich deze nog-ervaring' met veel tracks van hun release 'Vegas' uit 1997. The Prodigy was de perfecte afsluiter van deze dag. Er werd flink gemosht en gesprongen. Keith stond met een fel rood verlicht gezicht freaky en tergend: "Cooooome plaaaaay my gaaaaame" te brullen. Met dit enigszins verontrustende beeld nog op het netvlies, hadden we later die avond een beetje moeite om in slaap te komen...






Zaterdag gezien/gehoord: Jesse Voorn, Housequake, Hernan Cattaneo, Christian Varela, Modeselektor live, Michel de Hey, Jean, Tania Vulcano, Miss Monica & Miss Bunty, Alton Miller, Afrika Bambaataa, Carl Cox, Hugg & Pepp, Armin van Buuren.



Geen files op de wegen op zaterdag, maar wel bij de entree. Een gemiddelde wachttijd van een half uur in de brandende zon was niet erg cool en daar kon zelfs Jesse Voorn, die bij de entree stond te draaien, weinig aan veranderen, al deed hij zijn best met veel zomerse plaatjes. Loveland bleek bij binnenkomst geheel overgenomen te zijn door de funky house van Housequake en een stuiterende enthousiaste menigte. Ook Eurogrooves (trance) en het Hard Area-podium barstten alweer bijna uit hun voegen.



Op de mainstage stond Hernan Cattaneo slappe club te draaien waar erg weinig opbouw in te herkennen was, zodat iedereen hier lekker lag te chillen. Op de grond weliswaar, want de rotsen waren dit jaar verboden terrein. Christian Varela draaide swingende tribal techno bij het Concept-podium en kreeg de stemming er even goed in. Maar ook hier was er te weinig variatie in de set om de aandacht van het publiek langer dan een half uur vast te houden.



Weer op naar de Electronation-tent waar Modeselektor live te beluisteren was. Deze twee gasten waren de verfrissende uitzondering op deze editie van Dance Valley. Voor het eerst liep deze tent een beetje vol door de aanstekelijke en experimentele geluiden, die misschien het best te omschrijven zijn als 'minimal glitch grime' (Autechre vs Dizzee Rascal). Maar met deze beschrijving ben je er nog lang niet, want de heren bleken totaal niet in hokjes te denken en maakten ook veel gebruik van hiphop, techno, electro, acid en goa. Dit alles werd met perfecte timing binnen drie kwartier tot een soepel lopend geheel gesmeed. Het hijsen van hun Piratenvlag was dan ook heel terecht: zij hadden de vloek van de lege Electronation-tent overwonnen.




Na even een klein stukje van de altijd lekker draaiende Michel de Hey te hebben meegepikt (met o.a. 'Yeah Yeah' van Bodyrox) leek het ons wel eens interessant om de bestaande vooroordelen over een wel erg commerciele DJ te checken. Uw reporter ging dus naar Jean en vertrok geen spier toen de eerste klanken van de track: 'Put Your Hands Up In The Air' haar tegemoet kwamen. Het moet gezegd worden dat Jean precies weet wat zijn publiek wil en het ze ook geeft, zodat alle fans compleet uit hun dak gaan. Toen hij echter voor de tweede (!!) keer 'Put Your Hands Up In The Air' opzette, was een vluchtpoging naar de strakke minimal-set van Tania Vulcano absoluut gerechtvaardigd.



Miss Monica draaide prettige funky tech house en techno in the talentroom en werd daarbij vocaal begeleid door Miss Bunty. Er ontstond een leuke wisselwerking tussen de twee ladies hetgeen leidde tot een erg gezellig zomers geluid. Dit in tegenstelling tot Alton Miller die in de donkere Concept-tent zo ongeveer voor zichzelf een politiek correcte oldskool technoset aan het draaien was. Een klein clubje feestgangers had het bij Afrika Bambaataa inmiddels flink naar de zin en er kwamen zelfs spontaan wat breakdance en B-Boy moves tevoorschijn.

Carl Cox, die in het verleden Dance Valley vaak heeft afgesloten, kwam niet echt uit de verf op zijn stek in de Global-tent en draaide zo enorm mainstream dat niemand er eigenlijk wat aan had. Dus dan nog maar een laatste keer naar Electronation voor een bezoekje aan de Dahlbackjes (Hugg & Pepp). Met de Zweedse vlag om de schouders wisten de mannen aan het eind van dit festival een lekker funky elektronisch setje neer te zetten.


De eer van de afsluiting in de vallei ging dit jaar naar Armin van Buuren. Hij deed een goede poging om erg gevarieerd te draaien, zoals het mixen van 'Spastik' van Plastikman met een fijne clubstamper en zijn remix van Racoon's 'Love you more'. Hij draaide niet slecht en bovendien werd de sfeer natuurlijk geholpen door de mooie laser- en lichtshow en de afgestofte MC Marxman (de enige MC die niet irritant is en eigenlijk bij het meubilair van Dance Valley hoort). Toch ontbrak bij deze afsluiting helaas nou net even dat stukje extra spanning en drive, die Carl Cox er altijd wel aan toe wist te voegen. Ook vonden veel bezoekers het ontbreken van het vuurwerk een domper op de feestvreugde.



Dieptepunt: Alton Miller die in een enorm grote tent stond te draaien voor dertig man en een vloer vol lege flesjes. Het leek op een spookstad uit een slechte western, waar tijdens harde windvlagen dan af en toe z'n grote bol stro voorbij komt rollen.

Hoogtepunt: De liveset van Modeselektor. Ik heb nog nooit zo'n groot aantal stijlen met zoveel skills, timing en creativiteit in een set gemixt zien worden en het is lang geleden dat ik zulke overdonderende lekkere geluiden heb gehoord. Erg dansbaar en een absolute aanrader!



Opmerking bezoeker: Jean-Luc (al sinds maanden de zeer gewaardeerde extra love2party-fotograaf bij onze reports) over het doorzettingsvermogen van de bezoekers om hoe dan ook te gaan feesten: "Er heerst een homogene vastberadenheid".
Redelijk suf, maar ook wel grappig: Dame en meiske lopen allebei in hetzelfde shirt met daarop: 'Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat, gaan moeder en dochter uit hun plaat'.


Sfeer/decoratie: De decoratie was matig en minder dan we gewend zijn van Dance Valley. Loveland was wel stijlvol wit ingericht en op de mainstage brachten de lasers en verlichting het festival traditioneel tot een mooi einde. Ook de sfeer was minder uitbundig en lief dan voorgaande jaren en het publiek bleef erg plakken in bepaalde tenten. Het ultieme Dance Valley-gevoel is toch wel midden op het veld in het zonnetje gaan staan en tien verschillende muziekstromingen op je af laten komen.

Wat beter kan: Meer toegangspoortjes en meer muntjeskassa's. Verder was de line up op beide dagen behoorlijk rommelig. Zo was de opbouw op de mainstage onsamenhangend, moest Carl Cox voor Trevor Rockcliffe draaien en werd Dominik Eulberg bijvoorbeeld vlak na Thomas Schumacher gezet.



Bezoekersaantal: 44.000

Oordeel: Voor de meeste bezoekers was Dance Valley ook dit jaar weer zeer geslaagd, maar voor zowel de technoheads als de mensen die nieuwsgierig waren naar nieuwe onbekende acts was het redelijk teleurstellend en moest er lang gezocht worden naar gelijkgestemde zielen. De reden voor het verplaatsen van het festival schijnt de onderbezetting bij de politie begin augustus te zijn, maar de keuze voor dit weekend was waarschijnlijk geen verstandige. Ach, het was zonnig en er waren veel vrolijke mensen die het erg naar hun zin hadden, dus echt klagen en zeuren was ook bij deze editie van Dance Valley niet nodig.


Love2party-tip: moshpit-etiquette (moshpit-etiquette voor optredens van bijvoorbeeld The Prodigy of Rob Gee) en Modeselektor (voor de nieuwsgierige geest).

Meer foto's zijn te vinden op de site van het Fotoduo

Meld je aan voor de
en ontvang het laatste partynieuws