OWAP @ Powerzone - Amsterdam, 15 okt

ACCIIIIIDDD

Het is alweer 16 jaar geleden dat Nederland besmet raakte met het housevirus. In 1989 werden in Amsterdam de eerste feesten gegeven in gekraakte loodsen, verlaten pakhuizen en afgelegen industrieterreinen. En hoe graag we allemaal willen zeggen dat we er toen bij waren, de meeste stappers van nu stopten in 1989 nog tonka autootjes in hun mond in plaats van xtc pillen (beiden niet ongevaarlijk overigens). Maar de muziek uit de vroege jaren zit wel diep in het collectieve dancegeheugen gegrift en zo zong zondagochtend in de Powerzone dus jong en oud uit volle borst meer met Joe Smooth: "When the angels from above, fall down and spread their wings like doves, and we'll walk hand in hand, sisters, brothers, we'll make it to the promised land!"


Tekst: Roelf Jan Duin
Foto's: met dank aan Partyscene

Programma: Joost van Bellen, Mark Verbos, Danny Rampling, Dimitri, Eric de Man, Cassie 6, Groovemaster Johnson, Roog.


Bijzonderheden: OWAP is een van die weinige feestjes waar weken van tevoren nog echt over gepraat wordt. Een van die weinige feestjes waar iedereen bij wil zijn.Voor de tweede keer werd OWAP in de Powerzone gehouden. Een locatie die normaal slechts lijkt voorbehouden aan sportschooltypes die op dubieuze wijze hun BMW 5-serie gefinancierd hebben, maar die zich uitstekend leent voor een feest als OWAP. Het ligt zowaar op een industrieterrein, de ruimte is groot, het geluid hard en met een constant flikkerende stroboscoop is het met een beetje inlevingsvermogen net een fabriekshal.


Na te zijn afgebekt door de anabolenapen bij de deur kon het feest beginnen. En feest was het! In de grote zaal draaide Joost van Bellen klassieker na klassieker ("The house of god", "Plastic dreams", "The ultimate seduction"), de rookmachines draaiden op volle toeren en de smilies waren niet van de lucht, zowel in de decoraties als op de gezichten van het uitgelaten publiek. Na een knappe liveset van Mark Verbos, die beukende beats en scheurende acidgeluiden uit z'n Roland 303 (het acidbakkie!) wist te toveren, nam houselegende Danny Rampling plaats achter de draaitafels. Rampling introduceerde in 1988, geinspireerd door zijn verblijf op Ibiza, house in Engeland. De rest is geschiedenis. Danny Rampling draaide op OWAP nog een keer zijn persoonlijke greatest hits in Nederland voordat hij aanstaande oudejaarsavond het draaien voorgoed laat voor wat het is. Het werd een feest der herkenning, zowel voor houseliefhebbers van het eerste uur (Lil' Louis "Blackout") als voor de jongere generatie (Kings of Tomorrow "Finally").


In de kleine bovenzaal konden de housepuristen hun hart ophalen. Erik de Man, Cassie 6, Groovemaster Johnson en Roog draaiden hier de platen waarvan je vergeten was hoe goed ze ook alweer waren. Pompende garage uit de dagen dat iedere plaat van Todd Terry nog garant stond voor een vette clubhit, de tijd dat David Morales nog producties met soul afleverde en de tijd dat de Masters at Work kletser na kletser maakten. En dat al deze platen nog allemaal prima werken op de dansvloer bleek wel. Handen in de lucht bij Martha Wash "Carry on", fluitjes bij Dajae's "Brighter days" en massaal meekreunen bij Lil Louis "French Kiss". Wat een goeie en vooral tijdloze muziek! En wat jammer dat je deze platen maar een keer per jaar kan horen. Maar misschien is dat ook juist wel goed. Zo kan iedereen zich weer een jaar lang verheugen op de volgende OWAP.


Hoogtepunt: De sfeer en de muziek. Eindelijk weer eens een feestje waar iedereen ook echt komt om te feesten. En wat een te gekke muziek. En dat je het stof in de groeven hoort of dat een plaat af en toe overslaat maakt het alleen maar authentieker.
Dieptepunt: Iemand die 'for old times sake' wordt afgevoerd met wegdraaiende ogen en schuim op zijn bek. Maar ach, je bent op een acid feest of je bent niet op een acidfeest.
Mening van bezoekers: "pfiiiieeeettt!!!" (geluid van fluitje)


Decors / aankleding: Veel smilies, die nauwelijks te zien zijn door de stroboscoop en de rookmachine.
Sfeer: Subliem.
Wat mag beter: Aan dit feestje moet je niet veel meer veranderen. Een keer per jaar het verstand op nul en de blik op oneindig en gaaaaan!
Prijs/kwaliteit verhouding: Prima
Love2party tip: Voor wie het gemist heeft: ben er volgend jaar bij!

Owap