Jeff Mills @ De Helling, Utrecht - 27 nov

Mills helaas niet Mills waardig

Naast sinterklaas was er ook een andere goedheiligman weer in het land. Jeff Mills was hier om in drie nachten zijn nieuwe DVD te promoten en daarbij een setje draaien. De Mills gekte was van tevoren goed op gang gekomen. Naast twee grotere locaties zou Mills als eerste naar de Ekko komen. Vanwege de grote belangstelling werd dit verhuisd naar De Helling.

Tekst en foto's:Stamp


De Helling is wat vroeger De Vloer was. Tivoli heeft de helpende hand uitgestoken en het ter ziele gegane podium weer een nieuwe kans gegeven. Het gebouwtje is niet al te groot en ligt enigszins moeilijk bereikbaar, net buiten het centrum van Utrecht. Er is een gezellig cafe zaaltje met wat stoelen en tafeltjes en twee huis Dj's die de avond een eclectische mix van allerlei soorten muziek lieten horen. Niet altijd even best maar wel gebracht vanuit een chille vibe. De zaal is niet heel erg groot, er kunnen maximum ongeveer 400 mensen in. Er hingen twee projectiedoeken en wat licht was her en der opgehangen of neergezet. Het geluid was in elk geval dik in orde. En dat is natuurlijk belangrijk.


De avond begon met een zorgwekkend bericht. Er hingen briefjes met daarop de onprettige mededeling dat Jeff Mills een aangepaste set zou draaien. Door de mist was op zijn vlucht een platenkoffer kwijt geraakt. Hij zou gaan draaien met materiaal van zijn DVD en de platen die hij wel bij zich had. Wat is er mis met de Detroit - Schiphol connectie? Hoe vaak verdwijnen hier wel niet platenkoffers, apparatuur of zelfs hele dj's?! Het is onbegrijpelijk dat dit zo vaak voorkomt. Gelukkig wilde Mills in tegenstelling tot een andere keer deze keer wel gewoon draaien, ook zonder zijn platenkoffer.

Voor dit moment had Maurice de avond al geopend, hij deed dit met veel stijl. Relaxte house deuntjes afgewisseld met wat klassiekertjes. Een plaatje van Moodyman, wat electro. Het kabbelde lekker voort. Opvolger was Technoir resident Zero One. Hij ging eerst door op de lijn van zijn voorganger om vervolgens wat meer pit in de muziek te gooien. Via rustige Detroit kwam hij aan bij wat harder werk. Met strakke mixes en een fijn gevoel voor platenkeuze kreeg hij het eerste gejoel uit het publiek los. De meeste mensen hadden tot dan toe een beetje voor zich uit staan staren. Wachten op Mills leek het algemene credo. Sowieso keken er veel mensen nogal zuur terwijl je zou verwachten dat ze voor een leuke avond waren gekomen.


Mills begon om twee uur en zou tot vier uur doorgaan. Het eerste kwartier was Jeff alleen niet in de buurt van de decks te bekennen. Op de twee grote schermen zagen we hem echter wel aan het werk. Ook was duidelijk te horen dat dit Mills in actie was. Dit is een nieuw project waaraan hij de afgelopen tijd heeft gewerkt, genaamd 'Exhibitionist'. Mills zou Mills niet zijn als hier niet een hele filosofie aan ten grondslag lag. Ik zou deze echter te kort doen door hem hier snel samen te vatten. Het is in elk geval een bijzonder DVD project waarvan vanavond de Nederlandse premiere te zien, en vooral te horen was. Het lokte bij het publiek in elk geval goede reacties uit.

Na dit kleine voorproefje was het dan tijd voor het echte werk. The Wizard begon zij set rustig, melodieus en zonder erg veel stuwing erin. De platen wisselden elkaar snel af zodat het luisteren niet snel ging vervelen. Het eerste uur bleef het een beetje op dit niveau ronddwalen. Door de ongelooflijke drukte was het zo goed als onmogelijk om te dansen. Irritant was ook dat veel mensen het nodig vonden om hier en daar een duwtje uit te delen of eens lekker in elkaars weg te gaan staan. Mede hierdoor en de niet bijster betoverende set zakte de sfeer al snel weg.


In het tweede uur hergreep Mills zich gelukkig. De muziek werd steviger en de platen vlogen over de draaitafels. De mixfoutjes hier en daar moet je dan voor lief nemen. Weer zorgde mensen uit het publiek voor irritatie. Dat je fan bent van een dj, okee. Dat betekent nog niet dat je deze uit zijn concentratie hoeft te halen door continu om handtekeningen te vragen of de man in kwestie een hand te willen geven. Vooral zo iemand als Mills lijkt me hier niet echt van gediend, aangezien hij uit zichzelf al weinig contact zoekt met het publiek . Gelukkig is het een pro en werd er onverstoord door gedraaid. Aan het einde van het tweede uur kwam uiteindelijk de 909 ook nog aan de beurt. Als verassing voor het publiek mocht Mills een half uur langer door draaien. Dit laatste half uurtje was weer redelijk vlak ook al waren de mixtechnieken natuurlijk weer van buitenaardse proporties. Toen hij op het einde van zijn set nog eenmaal de 909 ter hand nam ontstond er uiteindelijk een beetje sfeer. De tekenen van een vage glimlach waren nu ook voor het eerst van het gezicht van de technopionier af te lezen.


De sfeer was vanavond in elk geval niet goed te nomen. Of het kwam doordat zijn platenkoffer zoek was, of doordat het publiek niet bepaald mee wilde werken. Wel is duidelijk dat dit niet Mills in topvorm was. Sommige stukken in zijn set waren geniaal maar over het geheel genomen was het allemaal niet wat je van hem zou verwachten. Hopelijk zijn de platen snel terecht en wordt men in 013 en 't Paard getrakteerd op een set die wel Mills waardig is.


Axis Records