Dopereport: speed

'Speed' en 'pep' zijn straatnamen voor 'wekaminen'. Wekaminen zijn chemische stoffen die stimulerend werken op het centrale zenuwstelsel. Er zijn verschillende soorten wekaminen. De belangrijkste zijn (dex)amfetamine en methamfetamine. Ze verschillen van elkaar in sterkte en werkingsduur. Vergeleken met de meeste andere drugs bestaat speed nog niet zo lang. Aan het eind van de vorige eeuw werd voor het eerst in een laboratorium amfetamine gemaakt. Pas na 1930 is onderzoek verricht naar de effecten ervan. Amfetamine wordt verwerkt in (illegale) afslankmiddelen. In de tweede Wereldoorlog kregen soldaten speed om langer en agressiever door te kunnen vechten. In de jaren ’60 werd speed voor het eerst door jongeren als drug gebruikt. Dat sloeg aan want in de periode tussen 1969 en 1972 was volgens de statistieken sprake van een ware ‘speedgolf’. Nederland kende een verhoogd speedgebruik in de eerste helft van de jaren ’90, toen speed werd gebruikt om de xtc high te sturen. Door de combinatie van een ‘speedbommetje’ en een pil was je behoorlijk uit je dak, maar nog wel alert. Tegenwoordig wordt in Nederland vooral cocaïne als pepper gebruikt. Speed heeft de vervelende bijwerking dat o.a. de kaakspieren aanspannen waardoor het bekende kauwen ontstaat. Bovendien krimpen van amfetamine de bloedvaatjes in je mond, waardoor het tandvlees beschadigd raakt. Regelmatige speedgebruikers herken je dan ook aan hun slechte gebit. Speed is vanwege de lage prijs en de lange werkingsduur erg populair onder Engelsen. Uit onderzoek bleek dat ook veel taxichauffeurs speed gebruiken om wakker te blijven.

(toegevoegd: 31-01-2001/11:23)