Joey Negro in The House (Defected)

It's Saturday, Saturday Saturdaaayyy!

Intro: Defected heeft zich de laatste jaren ontwikkeld tot de ID&T van de platenlabels. En omdat hoge bomen nu eenmaal veel wind vangen, spreken puristen dan ook vaak laatdunkend over die "goedkope Defected-sound". Maar toch kan niemand ontkennen dat de serie "In the house" die Defected uitbrengt, garant staat voor absolute kwaliteits cd's, waar de nieuwste releases en vergeten klassiekers door 's werelds beste dj's aan elkaar gedraaid worden. Dit keer de eer aan Joey Negro, die zijn reputatie als discokikker weer meer dan waarmaakt.

Tekst: [mail [iloverudy@hotmail.com]Roelf Jan

Genre: House met een flinke dosis disco
Bijzonderheden: Als je Dave Lee (de echte naam van Joey Negro) vraagt een verzamel-cd samen te stellen, dan weet je wat je kunt verwachten: house die doorspekt is met discoinvloeden. Op deze dubbelaar is dat niet anders. Op de eerste cd ligt de nadruk nog vooral op house, met het onweerstaanbare "Sandcastles" van Jerome Sydenham en Dennis Ferrer en de clubkletser "Most Precious Love" van Blaze als uitschieters. Maar grote hits aan elkaar draaien, dat kan iedereen. Joey Negro onderscheidt zich echter door verrassende platen als The O'Jays "Put Our Hands Together" en het zeer gewaagde "Angel Eyes" van Roxy Music. Je moet het maar durven. De eerste cd sluit af met Joey's eigen Sunburst Band. Het album "Until The End of Time" heeft om onverklaarbare reden nooit de aandacht gekregen die het verdiende, terwijl het een fenomenale plaat is. Het downtempo nummer "Everyday" is hier het bewijs van. Zo hoort disco anno 2005 te klinken! Op het thema disco borduurt Joey op de tweede schijf van deze verzamelaar voort. Brenda Taylor's "You Can Have Your Cake and Eat It To", gevolgd door het onwaarschijnlijk funky "Burning Up" van Imagination zetten de toon. Jammer genoeg zakt het daarna even in, met voortkabbelende 'niks-aan-de-hand-house' platen. Het is opvallend dat de cd op zijn sterkst is als van het gebaande housepad wordt afgestapt. Als met Fred Wesley & the J.B.'s "I'm Paying the Taxes What I'm Buying" een volledig andere weg wordt ingeslagen, breekt ontegenzeggelijk het beste gedeelte van de cd aan. Alleen al het zwaar op James Brown leunende "I'm a Good Man" van Martin Solveig en de briljante broken beats van Bugz in the Attic's onder "The Rain" van Reel People maken de aanschaf van deze cd meer dan waard. Uitsmijter is "Evil vibrations" van Rebirth, met het door De La Soul gesampelde meezing refrein "It's Saturday, Saturday Saturdaaayyy!". En aan het einde van deze dubbelaar heb je inderdaad maar zin in 1 ding: weekend!
Hoogtepunt: Een hoop. Maar "The Rain" van Reel People schiet er toch wel bovenuit.
Dieptepunt: Sommige garagedeuntjes zijn wel heel obligaat, zoals "Still" van Tamia en "Soul Music" van Notenshun.
Twijfelgeval, aanrader of bagger? Aanrader, al was het alleen maar om de laatste 8 nummers op de tweede cd.
Als je dit goed vindt, luister dan ook eens naar: Alle andere "In the house" compilaties
Oordeel: 8

Defected