Daft Punk - Alive 1997 (Virgin)

Franse duo draait live (iets te) stevig aan de knoppen

Het publiek heeft er hoorbaar zin in want het gegil en gefluit is nadrukkelijk aanwezig in de mix. En op het moment dat die zware beats en gefilterde klanken erin komen, zit de stemming er gelijk goed in. De drumcomputer maakt overtoeren terwijl het duo Daft Punk stevig aan de knoppen draait. Iets te stevig helaas. De opname stamt uit 1997 en werd in november van dat jaar opgenomen tijdens een concert dat het Franse duo Daft Punk gaf in Birmingham. Ver voor de tijd van Discovery, dus het debuutalbum Homework domineert de set.

Thomas Bangalter en Guy-Manuel De Homen Christo alias Daft Punk zorgden enkele jaren geleden voor een golf van opwinding in de dancescene met het album Homework. De inmiddels door velen als klassieker beschouwde schijf liet een frisse wind waaien door de dancescene en plaatste Frankrijk en de zogenaamde Franse filterdisco wereldwijd op de muzikale kaart. Eerder dit jaar draaide de hypemachine op volle toeren, de langverwachte opvolger kwam eraan. Het zo bekende 'tweede-album-syndroom' liet ook hier zijn sporen na en na Homework kon het eigenlijk alleen maar tegenvallen. Helaas konden alle mysterieuze verhalen, de robots en speciale ledenpasjes niet verhullen dat het Franse duo er niet in was geslaagd om een nieuwe golf van opwinding door de dancescene te laten gaan. De meningen hierover lopen aardig uiteen, maar de komende jaarlijstjes zullen een aardige graadmeter zijn.

Bijna tegelijkertijd met de nieuwe single, 'Harder, Better, Faster, Stronger' verschijnt deze liveregistratie uit 1997. Ook van marketing heeft het tweetal, anders in ieder geval wel platenmaatschappij Virgin, wel kaas gegeten. De registratie is opgenomen in Birmingham Engeland, het land waarin de hype rondom het duo destijds abnormale vormen aannam. En eerlijk is eerlijk, op de momenten dat de loodzware beats en zwaar vervormde klanken als een stampende brei uit je speakers komen denderen, gaat het dak er vanaf.

Helaas draait het duo zichzelf uit enthousiasme iets te vaak een slag in de rondte aan de knoppen om daarmee om de paar minuten ook het opzwepende karakter van de muziek de nek om te draaien. De twee trekken alles uit de kast en draaien en schuiven dat je er zelf bijna van gaat tollen. Soms lijkt het wel alsof ze vergeten dat we ook gewoon willen dansen. Te vaak verdwijnen de beats even abrupt als dat ze kwamen en krijgen we een cursus mogelijkheden van de apparatuur. En dat is jammer want drie kwartier is al zo kort.