Nutteloos fenomeen?

Elke zichzelf respecterende artiest heeft tegenwoordig een plekje op MySpace. Zelfs van de meest geestdodende slaapkamer-dj is het profiel momenteel te bewonderen. Maar diepgaande info over de artiesten is er eigenlijk nauwelijks te vinden.

Tijdens een zoektochtje naar nieuwe releases op Planet E lezen we op de ‘Space’ van dit label dat Carl Craig 3946 ‘friends’ heeft. Er zijn drie tracks te beluisteren die al maanden oud zijn. Nieuws over projecten of releases is niet te vinden. Dennis Ferrer gaat een stapje verder met 11465 vrienden. Ferrer heeft nog wel de moeite genomen om zijn biografie ‘copy-paste’ over te zetten, maar ook hier is weinig achtergrondinformatie te vinden.

Sommige artiesten geven actuele tourdata en bij hoge uitzondering wordt er wel eens een nieuwe track of videoclip geplaatst. Bij het gros van de Spaces word je echter doodleuk doorverwezen naar de eigen internetpagina die al lang voor de komst van MySpace bestond.

Hebben de vele friends dan misschien nog wat interessants te melden? Helaas is ook dat niet het geval. Veel verder dan “Bedankt voor de add”, of: “Luister ook eens naar mijn plaatje” komen de duizenden vrienden niet. Om nog maar te zwijgen over het feit dat de artiest in kwestie waarschijnlijk helemaal geen tijd heeft om al deze goedbedoelde postings te lezen.

Hoe langer je rondneust op MySpace, hoe meer je een gevoel bekruipt van de nutteloosheid van dit fenomeen. Het doet een beetje denken aan het sparen van voetbalplaatjes van vroeger: “Ben jij al vrienden met Steve Rachmad? Nee? Nou, IK wel!” Het is alsof je de reclame tussen tv-programma’s niet wegzapt, maar het bewust opzoekt en er geïnteresseerd naar gaat zitten kijken.

De stelling is dan ook: MySpace is niets meer dan een veredelde reclamezuil!

Heb jij andere ervaringen met MySpace of is jouw Space zeer de moeite van het bekijken waard, reageer dan in het forum!

MySpace