Meer ruimte, minder lopen

Intro: Het is inmiddels bijna routine geworden deze zomer. Elke dag teletekst en internet checken en maar hopen dat het op zaterdag een beetje lekker weer wordt voorspeld, zodat er lekker gefestivald kan worden. Wonder boven wonder, na een week van heel veel regen, waren de voorspellingen voor afgelopen zaterdag prima en werd er met een zonnetje in het gezicht en een goed gevoel afgereisd richting Aquabest.

Tekst: Sander

Foto's: Pozerscene

Het fijne van de Extrema-organisatie is dat ze zich daadwerkelijk iets aantrekt van de klachten na een voorgaand festival. De opzet van het terrein was deze keer vele malen beter dan voorgaande jaren waardoor je, ondanks de drukte, vrij makkelijk van stage naar stage kon hobbelen zonder in enorme rijen terecht te komen. Wat helemaal fijn was dit jaar, was het pontje dat voer tussen de ene uithoek van het festival, de Mainstage, en de andere uithoek, Lakeside stage. Dat scheelde een hoop loopwerk en vanaf het pontje had je ook nog eens een topuitzicht over het hele festivalterrein. Ook de sluiproutes buitenlangs leverden een hoop tijdswinst op.

Of de zon de hele dag stand zou houden wist niemand, maar bij binnenkomst werd er bij de lockerboxen door velen lustig sportschoenen voor slippers verruild. Het meisje dat op kaplaarzen binnenkwam, werd flink uitgelachen onder het motto "daar zou je heel de dag op moeten lopen zeg" en het zonovergoten terrein werd betreden. En ja hoor, de hele dag was het zonnig. Tot de avond viel, en er tijdens de set van Morillo dikke donkere wolken aan kwamen drijven. Een paar flinke regenbuien vielen neer en veranderen het terrein van een zonneweide in een moeras. Geheel tegen de verwachting in deerde dit weinig mensen en werd er volop doorgefeest. Wel hebben we nog gezocht naar het meisje met de kaplaarzen om te kijken of we ze niet van haar konden kopen.

De festival fact op een rijtje

Waarom naar Extrema Outdoor: Omdat Extrema al jarenlang bovenaan het lijstje favoriete festivals staat. De sfeer, de locatie en de dj’s hebben de afgelopen jaren nog nooit teleurgesteld en ook dit jaar zag de line-up er weer meer dan smakelijk uit. .

Gezien en/of gehoord: Op een festival als Extrema moet je altijd keuzes maken. Vaak draaien verschillende favoriete artiesten tegelijk op verschillende stages en pak je voorafgaand aan het festival de timetable erbij om een zo goed mogelijke planning te maken. Eigenlijk kan je dat beter laten, want van die planning komt vaak weinig terecht. Extrema is bij uitstek het festival om gewoon over je heen te laten komen en maar te zien waar je uitkomt. Uiteindelijk waren dat voor ons (delen van) de sets van Jorgenson, Eric de Man, Extrawelt, Petter, Booka Shade, Jeff Mills, Harry Choo Choo Romero, Erick Morillo, Danny Howells, Misstress Barbara, Rene Amesz, Steve Lawler en James Holden die ik mee heb gekregen.

Beste set: Er was dit jaar niet één set die er echt met kop en schouders bovenuit stak, maar we hebben wel verschillende, lekkere setjes gehoord. Eric de Man wist om kwart over twee 's middags al een heerlijke sfeer te creeëren door te starten met Silicon Soul's 'Right On' en Michel de Hey vs Grooveyard - 'Compound', waarbij de handjes al massaal in de lucht gingen. Jeff Mills draaide ouderwets chaotisch mixend, maar wel erg lekkere rollende techno en ook de sets van Steve Lawler en James Holden waren erg aangenaam.

Quote bezoeker: Marco uit Rotterdam, die een kaartje van een afwezige van ons overnam: "toen ik vrijdagmiddag in een hoosbui naar jullie toe reed om dat kaartje over te nemen, baalde ik van mijn beslissing. Inmiddels ben ik jullie echt zeer dankbaar!"

Bij Harry Choo Choo Romero peilden we eens de muzikale kennis bij de dames om ons heen. "Zo, ik vind hem echt lekker draaien. Ik ben al jaren fan van Erick E". Ze wordt verbeterd door de dame naast haar: "Nee joh, dat is Erick E niet, dat is Choo Choo nog iets, dat zei die leuke jongen net. Ik vond persoonlijk Benny Rodrigues eerder deze middag veel beter draaien en hij zong ook zo leuk met de muziek mee." Zucht.. Het ging hier om Ron Carroll.

Hoogtepunt: Het festival als geheel. Extrema bewijst jaar in jaar uit dat zij kwalitatief gezien het beste festival in huis heeft. De locatie, aankleding, artiesten en spectaculaire decors zorgen ervoor dat je al met een grote smile binnenkomt, en het terrein verlaat.

Dieptepunt: Daar kunnen we moeilijk omheen want dat was natuurlijk de regen die vanaf half negen 's avonds het festivalterrein teisterde. Je merkt toch dat dat de sfeer verandert, maar bewonderenswaardig was wel dat het publiek niet massaal afdroop, maar lekker in de regen bleef doorfeesten. Muzikaal gezien was Rene Amesz het dieptepunt. De goede man zijn producties gaan wereldwijd als warme broodjes over de toonbank, maar om die nou drie kwartier lang te draaien (of tenminste zo kwam het over), kwam tegen de irritatiegrens aan. Ook Erick Morillo draaide een weinig interessante set, veel platen die ik gedurende de dag al één of meerdere keren had gehoord. Maar daarin was ik waarschijnlijk de enige die dat vond, afgaande op het gejuich van het massaal toegestroomde publiek.

Sfeer: Vooral erg vrolijk en ontspannen. Nergens ging het dit jaar echt helemaal los maar ik heb de hele dag alleen maar lachende mensen gezien die het allemaal meer dan prima naar hun zin hadden.

Eten/drank: Prima geregeld. Over het festivalterrein verspreid waren er meer dan genoeg barren en eettentjes. Er was een enorme variatie aan eten aanwezig. Van Thaise maaltijden tot poffertjes en allemaal redelijk betaalbaar. Minpuntje was dat de rosé al om half zeven helemaal op was en daar waren veel dames niet blij mee.

Sanitair: Dat blijft toch elk jaar een moeilijk punt bij Extrema. De in- en uitstroom bij de toiletblokken liep vaak weer helemaal vast en dat betekende dat je toch wel twintig minuten kwijt was om alleen even naar het toilet te gaan. Wel erg netjes dit jaar, was het feit dat je met een E-ticket gratis mocht plassen de hele dag.

Decors/entertainment: In één woord: Overweldigend! Extrema heeft er patent op om elk jaar nog grotere en vooral mooiere podia neer te zetten. De Future Funk-stage is inmiddels qua grootte de mainstage geworden en zag er ook dit jaar weer spectaculair uit. De Royal Dutch stage zag er, vergelijking met de Rush stage vorig jaar, ook super uit. Erg leuk hier was dat de dj midden tussen het publiek stond, wat de sfeer absoluut ten goede kwam. De enige stage die wat karig oogde was de hangende Border Community tent. De muzikale invulling was echt super, maar het podium en de aankleding daarvan waren wat simpeltjes, zeker in vergelijking tot vorig jaar.

Ook werd je de gehele dag omringd door allerlei entertainment. Van Mad Max-achtige voertuigen met dito figuren erop tot een enorme bar die door een kraan telkens hoog boven het festival werd getild. Leuk ding trouwens voor je eigen tuinfeestje :)

Wat mag beter: Eigenlijk maar één ding: De lange wachttijden bij de toiletten.

Oordeel: Topdag!

Meer foto's van Extrema Outdoor vind je hier, hier en hier !