Let me hear you for Kenny Dope en Tony Vega!

Intro: Drie jaar is het geleden dat de Masters at Work Nederland voor een gezamenlijk optreden aandeden. Dus waren alle liefhebbers massaal naar The Sand gestroomd om de kleine Louie Vega en de volslanke Kenny Dope aan het werk te zien. En ondanks dat de Masters nog steeds een schare trouwe fans hebben in Nederland, bleek het niet genoeg om de indoor beachvolleybal arena helemaal te vullen.

Tekst: Roelf Jan Duin

Foto's: Jos Kottmann

Bijzonderheden: Het was dan ook erg ambitieus van organisator Ace Agency om tijdens het Amsterdam Dance Event, met zoveel feesten, een hal diep in West te vullen met drieduizend man. Zelfs als een van 's werelds meest vermaarde houseduo’s is geprogrammeerd. Uiteindelijk was de zaal voor ongeveer de helft gevuld. Meer dan genoeg bezoekers om een feestje mee te bouwen. Toch leverde het onvermijdelijk lege plekken op de dansvloer op.

Bij binnenkomst stond Mr.V de toen nog slecht gevulde dansvloer op te warmen. Mr. V is een getalenteerde producer met een voorliefde voor hiphop. Dit leverde de afgelopen jaren leuke platen op, zoals Jus' Dance, Let's get Jazzy en Da Bump. Dat hij ook achter de draaitafels zijn mannetje staat, bewees hij met een solide set die de gestaag volstromende zaal in de stemming kreeg voor de mannen waar iedereen voor was gekomen.

Louie en Kenny stelden niet teleur: sterke platen als Church Lady van Dennis Ferrer, Cause and the Cure van Fish go Deep, en Leela James' My Joy, afgewisseld met eigen producties, zoals het onvermijdelijke Love and Happiness, Sensational Beats en een waanzinnige remix van To be in love. De live-intermezzo's kwamen van Mr. V en Anane, met haar prima uitvoering An Yoko Ono's Walking on thin ice en de ESG-klassieker Standing in Line.

En toch werd het geen legendarische set. Daarvoor was de crowd te tam, de zaal te groot en bleef het onduidelijk wat de toegevoegde waarde is van twee dj's. In plaats van voortdurend acapella's, beats en effecten te droppen, draaiden Louie en Kenny vooral gewoon plaat om plaat. Waarom ze beiden voortdurend met de cd spelers in de weer waren, was dan ook een raadsel.

De MC van de avond had weinig verstand van zaken, zoveel werd wel duidelijk. Tot tien keer toe schreeuwde hij ongegeneerd de zaal in: "Let me hear you for Kenny Dope en Tony Vega!", om vervolgens met een hoop poeha dj Chuckie aan te kondigen. Die gaf met een waanzinnig staaltje scratchgeweld zijn eerste plaat zijn visitekaartje af. Kenny Dope stond erbij en keek ernaar.

Helaas verviel Chuckie al snel in plat electro-gestamp, en binnen tien minuten was de soulvolle vibe die de Masters at Work hadden gecreëerd als sneeuw voor de zon verdwenen. Tijd om de jassen op te zoeken en de terugtocht naar huis in te zetten.    

Hoogtepunt: Er was voor de soulvolle houseliefhebber eindelijk weer eens wat te genieten in Nederland.
Dieptepunt: Kan dat geluid alsjeblieft wat zachter? Zo komen we drie dagen ADE niet zonder gehoorproblemen door.
Decors / aankleding: Het feest was beter tot z'n recht gekomen in een kleinere setting.

Sfeer: Weinig uitbundig.
Oordeel: Een prima feest. Maar niet veel meer dan dat.

Bekijk hier alle foto's

Interview Louie Vega

Masters at Work