Thunderdome: a decade, Rai - Amsterdam

Hardcore is back!

Ist diese Basedrum correct?
I am the god of HellFire!
Ist diese Basedrum correct oder was?
There is no guestlist tonight!
Und diese?
Wat willen we horen dan?
Ist diese Basedrum correct?
KNAL!
Moment, moment eine habe ich noch!
HAKKUH!
Und diese?
KLAPBOEM!
JAAAAAAAAA!

Dit zijn een paar voorbeelden van termen die mij zaterdagnacht te oren zijn gekomen op de 29ste editie van, zoals velen vinden, het feest der feesten in de hardcorescene: THUNDERDOME!

Tekst: Jeroen Verbeek

Op het programma stonden dj's Pavo, Gizmo en The Dark Raver, Rob en Mc Joe, X-ess, BuzzFuzz, Base D & King Matthew, Vince, Promo, Catscan en Dana, plus live optredens van het Rotterdam Terror Corps, The Horrorist en The Stunned Guys. Veel kennis over de stroming waarop dit feest gebaseerd is, HARDCORE, bezit ik niet echt. Dus zal ik me meer op het hele concept focussen. Want mensen, mensen: wat een perfect georganiseerd feest was dit! Vrijwel geen wachttijden bij de bar, geen lange rijen bij de wc, mooie aankleding, perfect geluid (als je van hard houdt), een redelijk tot goed georganiseerde garderobe, en een leuk - sorry - geweldig publiek.

Na vele jaren schreeuwen dat ik ooit nog eens naar een echt hardcore feest wilde gaan, kwam het er afgelopen zaterdag dan eindelijk van. Het evenement werd gehouden in de RAI in Amsterdam, waar het publiek werd getrakteerd op twee zalen vol hardcore-geweld. De twee zalen waren opgedeeld in twee periodes van de geschiedenis van hardcore. In de ene zaal werden er platen gedraaid uit de periode 1992 t/m 1996 en in de andere zaal platen uit de periode 1997 tot nu.

Mijn voornemen was om toch vooral in de oldskoolzaal te gaan kijken. Daar zouden de betreffende dj's zelfs voor mij heerlijke, bekende knallers draaien. De sfeer was er geweldig en iedereen had z'n best gedaan om z'n oude - of nieuwe - Aussie, Cavello en Maxies weer uit de kast te trekken. Veel kale hoofden hebben we niet gezien, ondanks het feit dat in deze zaal een heuse gabberkapper was neergezet. Hier konden de bezoekers zich laten knippen (lees: 'scheren') in de ouderwetse gabberstijl. De dames lieten de zijkanten van het hoofd kaalscheren, waarna er een strakke staart in het overgebleven haar geknoopt werd. Bij de heren stond het standaard 'standje nul' op de tondeuse te wachten.

Uiteindelijk hebben we ook de rest van de "DOME OF THUNDER" verkend. Wat ons in deze Newskool-zaal te wachten stond, deed al onze stoutste dromen uitkomen. Die muziek, dat gebeuk, de adrenaline, de sfeer, het is gewoon niet te omschrijven wat er in mijn hoofd omging. Zeker niet op het moment dat er een sirene afging en boven mij een levensgrote kooi naar beneden kwam zetten. Op het moment dat de kooi de grond raakte, begon er een mannetje of honderd in te springen en werden de beukende beats nog wat harder gezet. Van gekkigheid klommen er her en der mensen in het hekwerk en begonnen ertegenaan te slaan op de maat van de beats die je door de vloer heen kon voelen.

Al hakkend heeft onze avond zo hoogtepunt na hoogtepunt gekend, en rest mij niets meer te zeggen dan: wanneer is de volgende!? Ik heb geweldig genoten en voor een ieder die zich een beetje kan vinden in het toch wel hoge tempo en volume van de Hardcore raad ik aan om weer eens te gaan kijken op zo'n evenement. Want geloof me; het is echt de moeite waard! En wie durft te zeggen dat hardcore 'gestorven' is, heeft het goed mis. Je zou hoogstens kunnen beweren dat het voor het grote publiek een beetje in slaap gevallen is, maar 'sterven' zal het nooit! Ik ben er zelfs van overtuigd dat het een ware revival mee gaat maken.

Thunderdome