Innercity, Rai A'dam, 29 dec

Innercity: 'Large and in charge'

Voor de vierde maal organiseerde ID&T haar mega-evenement Innercity in de Amsterdamse Rai. Wat begon als het grootste indoor feest van Nederland is intussen uitgegroeid tot de grootste van Europa. Het feest is iedere keer ruim van tevoren uitverkocht. Met als datum de laatste zaterdag van het jaar kan dat op gepaste wijze afgesloten worden. Iets wat het met een denderende line-up meer dan leuk maakt. Er waren veel bekende grootheden uit de danswereld zoals Sven Vath, Dave Clarke, Mauro Picotto, Junior Sanchez, Marco V en X-Press 2. Daar stonden een aantal voor het grote publiek wat minder bekende dj's als Anthony Pappa, Jef K, Terence Fixmer en Femme Fatale tegenover. Maar natuurlijk waren er nog veel meer. Het gehele Rai-complex werd immers gebruikt voor deze vierde Nederlandse editie. Kortom, Innercity 'Large and in Charge'.

Aangezien iedereen altijd een sterke persoonlijke mening overhoudt na het bezoeken van een groot feest, volgt hier een zo objectief mogelijke beschouwing van Innercity. Een beschouwing die uit drie onderdelen bestaat. Die drie te samen vormen een belangrijk geheel van wat een feest zo aantrekkelijk maakt. Deze bestaan uit muziek, aankleding en misschien wel de belangrijkste de sfeer.

Muziek

Met Innercity probeert ID&T altijd het beste van de danswereld neer te zetten. Op sommige events van ID&T speelt het een wat minder belangrijke rol maar op deze laatste zaterdag van het jaar staat er in de Rai het beste gepresenteerd. Met maar liefst zes verschillende zalen en een Twix Talentroom werd er meer muziek dan ooit tevoren geboden. Zo was er een Mainstage waar een duidelijk muzikaal verloop werd neergezet. Beginnend met club en eindigend met techno was het hier voor een ieder 'op en top' genieten. In de overige vijf zalen waren de progressive, club, deephouse, techno en UK garage als muzikale stroming vertegenwoordigd. De Twix Talentroom bood plaats aan de winnaars die het afgelopen jaar aan het concept hebben meegedaan. Dat bestond niet alleen uit muzikale aanwezigheid. Wanneer je talent hebt voor VJ, fashion en look kon je jezelf ook aanmelden om zodoende de strijd aan te gaan met andere talenten.

Mainstage

We beginnen met de mainstage. Zoals al eerder gezegd was de opbouw van muziek in deze zaal erg belangrijk. De Rotterdammer Benny Rodrigues had de eer om te mogen beginnen. Iets wat met gemak aan deze jonge talentvolle dj overgelaten mag worden. Over zijn optreden is binnenkort meer te lezen. Love2party is de hele dag met Benny Rodrigues op pad geweest om dit hoogtepunt in zijn prille carriere mee te mogen maken.




Zijn opvolger was de Engelse formatie X-Press 2. Drie dj's en zes decks is hetgeen waar deze mannen voor staan. Iets waarvan op voorhand een best wel hoog verwachtingspatroon geschept wordt. In Engeland is dat al volop gaande. Daar worden ze door de muziekbladen de hemel in geprezen. Reden genoeg om hier vol verwachting naar toe te gaan. Het vervelende was alleen dat ze in de praktijk niet echt boeiend waren. Een platenkeus die uit progressive en club bestond was het grootste probleem niet. Met drie man verwacht je toch een betere show. Een show waar de platen elkaar in hoog tempo afwisselen. In plaats daarvan werd een plaat als Plastic Dreams van Robin 'Jaydee' Albers in zijn volledigheid uitgedraaid, en er volgden meer platen die inspiratieloos de volledige revue passeerden. De volgende DJ lag bij het publiek duidelijk beter in de smaak. Marco V is de naam van deze Hollandse trots. Net als vorig jaar mocht hij ook dit jaar de theme-song van Innercity maken. G.O.D.D. is energiek met een stevige progressive sound die af en toe naar de techno neigt. Een sound dat een mooie overgang is naar de laatste twee mannen van deze nacht in de main. Mauro Picotto gevolgd door Sven Vath zorgden voor de stevige techno wat het publiek hoe dan ook liet genieten!

Progressive

In deze ruimte werd er Progressive geboden die hoe dan ook tot de verbeelding spreekt. Vooral in de toekomst zullen deze DJ's zonder twijfel bekend zijn bij het grote publiek. Neem bijvoorbeeld Benjamin Bates. Voor velen ongetwijfeld een onbekende, wat ook wel te verklaren valt. Sinds enige tijd heeft hij namelijk Bates achter zijn dj naam geplakt. Dat geeft het geheel hoe dan ook een internationaal aanzien. En dat is belangrijk in de wereld die dansmuziek heet. Aangezien hij veel met Marco V samenwerkt zal zijn grote doorbraak niet lang op zich laten wachten. De twee buitenlanders die in deze zaal stonden waren James Holden en Anthony Pappa. Met name James Holden is gewild om zijn sterke producties, maar deze nacht liet hij horen dat hij ook als dj niet voor de rest onder doet. Met Nederlandse pioniers Lucien Foort en Per was de progressive deze nacht in goeden doen. Er mag dan ook met tevredenheid op teruggekeken worden.

Club

Voor club met de lekkere groove was men ook op Innercity aan het goede adres. Zo was er een plaats weg gelegd voor DJ Denis. Een Nederlandse DJ die het afgelopen jaar erg gegroeid is en dat terug zag in een aantal events waar hij mocht draaien. Hou hem in de gaten wanneer je liefhebber bent van die zwoele groovy sound. Grootheden waren in de club: Yousef (UK), Smokin' Joe (UK) en Junior Sanchez (USA). Ook in de praktijk kwamen ze goed uit de verf met ieder een eigen hoogtepunt dat bij velen lang in het geheugen gegrift zal staan. Wellicht dat onze Marnix als afsluiter dat ook heeft gedaan...

Deephouse

Voor de eerste keer was er ook een plaats weggelegd voor de deephouse. Een sound die in de breedste zin van het woord gezien en gehoord moet worden. Zo bevat het geluid elementen van lounge maar kan ook club ertoe gerekend worden. Als het maar de juiste elementen bevat of beter gezegd, als het maar 'deep' gaat. Gestart werd er in deze ruimte door Ernest Bonzet en Monte La Rue. Een koppel dat hoe dan ook de fijnste lounge en deephouse platen afgeleverd hebben. Gevolgd door mensen als Atjazz (UK), Arsenal live (BE), Jef K (F) en Kareem zat de duidelijke lijn er hoe dan ook in. 2002 wordt op voorhand al het jaar van de deephouse. Want dat er veel gaat gebeuren staat vast. Neem bijvoorbeeld Joost van Bellen die zich vanaf het voorjaar ook met een eigen deephouse-avond in club Arena gaat bezig houden. Naast hem, zullen er meer volgen...

Techno

Een ruimte waar de grote publieke belangstelling naar uit ging was de technozaal. Met een aanbod waar afwisseling inzit hoeft de technokenner zich absoluut niet te vervelen. Zo was Sir Jamez bij voorbaat al een uitdaging om naar te gaan luisteren. In de undergroundscene geen onbekende,maar daarbuiten weet men nog vrij weinig van hem. Het is allesbehalve een simpele dj. Zonder al teveel problemen probeert hij met drie decks de inhoud op de vroege avond al snel aantrekkelijk te maken. Zijn opvolger de Belg T-Quest borduurde lekker op het tempo van Jamez voort. Toen Dave Clarke achter de decks verscheen was duidelijk dat vrijwel iedereen hier het meest van verwachte. Hij ging flink tekeer achter de SL's. Met zijn welbekende technieken zette hij het publiek naar zijn hand. Zelf genoot hij er ook zichtbaar van wat toch best wel uniek bij hem is. Het einde van zijn set werd wat meer gekenmerkt door de electro sound wat ook niet zo gek was. Zijn opvolger was immers Terence Fixmer live. Deze Fransman, woonachtig in Berlijn, staat bekend om zijn electro in combinatie van techno. Diepe electro was hetgeen waar hij mee begon gevolgd door een knallend einde. Absoluut de topper van deze nacht. Afsluiter in deze zaal was de Duitser Chris Liebing. En wie is daar nou beter in dan hij? Een op en top performer wist ook ditmaal het publiek naar een hoogtepunt te werken.

UK garage

Een sound die het afgelopen jaar aan populariteit is gegroeid. Iets dat zonder Joost van Bellen nooit zo groot had kunnen worden. Met zijn eigen speedfreax mocht hij een area hosten, wat natuurlijk een hele eer is. Samen met 'landgenoten' Gomes en Groovemaster Johnson (ex-UK) zijn het de pioniers van deze sound. Johnson is natuurlijk bekend van zijn house introductie in Nederland. Samen met iemand als Paul Jay wisten ze als buitenlanders in 1987 Nederland aan de house te krijgen. Iets waar we trots op mogen zijn als we kijken naar wat het nu geworden is. Met aanvulling van de Engelse EZ en Femme Fatale was het muzikaal hier compleet. Een ruimte waar muzikaal de temperatuur tot ongekende hoogte steeg.

Aankleding

Daar kan alleen maar met lof over gesproken worden. Deze was namelijk in zijn geheel op hoog niveau en zal moeilijk te evenaren zijn. Vooral de keuze om voor een thema te kiezen gaf een duidelijke meerwaarde. Het thema Manga stond centraal. Speciaal voor Innercity was er een geheel mangaconcept ontwikkeld met iedere area zijn eigen geheel. Van het vriendelijk en vrolijk vormgegeven deephouse tot de industrieel ogende techno. Zo was het ter introductie van de flyer en werd het doorgevoerd op het feest in zowel het visueel als audio gebeuren. Aankondigingen werden namelijk gedaan door een Japans klinkend vrouwenstemmetje wat je helemaal in het geheel mee laat gaan. Dat is nog eens uitwerking tot in de puntjes! Een mooie aanvulling op de aankleding in zijn algemeen. In de main was een Japanse straat nagebouwd wat goed gelukt was. Met een indeling die de zaal wat knusser deed aandoen en een sfeervolle verlichting was het geheel compleet. In de overige zalen werd de juiste sfeer voornamelijk gecreeerd door de juiste verlichting en beeldschermprojecties. Wat vriendelijker en happy uitziend in de club tot het industrieel uitziend in de techno. De techno had acht mega-grote beeldschermen in een ronde vorm door de zaal staan. Dat verhoogde de eenheid hoe dan ook. Kortom ID&T had haar best weer gedaan. Het geeft maar weer eens aan dat ze niet voor niets marktleider in de Nederlandse dancescene zijn.

Sfeer

Als er iets tot de belangrijke punten behoort dan is het wel de sfeer. Iets dat meestal beinvloed wordt door een goed muzikaal aanbod en de juiste aankleding. En daar zat het wel goed mee dus een goede sfeer was bijna vanzelfsprekend. Dat kan wel eens anders zijn op grote feesten. Maar door een top-systeem bij de garderobe ging het binnen komen gemoedelijk. Maar ook door een eenrichtingsverkeer toe te passen was de sfeer beter dan ooit. Geen vervelende opstoppingen, alleen een lange weg omlopen naar de andere kant van het complex. Maar dat neemt men voor lief. Iedereen was dus gemoedelijk, alleen ontbraken helaas de echte enthousiaste momenten. Wellicht dat het lag aan het feit dat het al de vierde editie was en iedereen in grote lijnen wist wat ze konden verwachten...

Lees Verder: On Tour met Benny Rodrigues...

Tekst: Iddo