Ik ben een echte pokerfanaat!

Al jaren is ze één van de vrolijkste gezichten uit de dancescene en haar muzikale cv barst bijna uit zijn voegen van de interessante gigs in binnen- en buitenland. Vrijdag opent ze voor de tweede keer Awakenings in de Gashouder. Een interview met Sandrien over presteren onder druk, Awakeningswaardig zijn, pokeren en boormachines.

Tekst: Susanne Woning

De inmiddels befaamde paas-driedaagse van Awakenings is bijna uitverkocht en van de 23 namen in de line-up behoren er slechts twee (!!) toe aan vrouwelijke dj's. Het is dus aan Sandrien (van Rossum) en Shinedoe om de eer van de technodames aankomende vrijdag te verdedigen. Sandrien maakt zich er niet al te druk over en heeft gewoon zin om de Gashouder eens even flink op zijn kop te zetten.

Ze heeft in de afgelopen jaren zowel nationaal als internationaal een indrukwekkende staat van dienst opgebouwd, mag op de muzikale interesse van James Holden rekenen, zag haar eerste release grijsgedraaid worden door grote dj's en haar Awakeningsdebuut met draaimaatje Carlos Valdes in november 2007 verliep ook al prima. Wat wil een mens nog meer? Sandrien vertelde het ons in een gezellig café in Amsterdam.

Hoe ben je het dj-vak ingerold?

Sandrien: “Tot mijn 21^ste hield ik me vooral bezig met sport. Ik speelde hockey in de hoofdklasse van Laren en heb zelfs in jong oranje gespeeld, als keeper. Ik luisterde wel veel muziek en speelde keyboard, maar werd pas aangestoken door het dancevirus toen ik daar via mijn zus mee in aanraking kwam. Zij werkte bij een ontwerpbureau dat flyers voor de Chemistry maakte en heeft mee meegesleept naar mijn eerste Chemistryfeest, wat ik helemaal geweldig vond. Toen ik vervolgens mensen leerde kennen die ook draaiden was ik al snel om en wist ik dat ik dat ook wou gaan doen."

Hebben topsport en het dj-bestaan raakvlakken?

Sandrien: “Eén van de dingen die ik heb meegekregen uit de topsport, is het presteren onder grote druk. Ik ben het dus gewend en kan me tijdens het draaien ontspannen en ervan genieten. Verder heb ik er ook van geleerd dat je met een gezonde levenstijl veel beter opgewassen bent tegen de onregelmatige uren en het bizarre bioritme, waar je als dj mee te maken krijgt. Ik probeer hierop te letten, maar mijn conditie is natuurlijk wel een stuk minder als in die sportjaren. Ik heb veel respect voor dj’s als Isis en Rachmad, die dit bestaan al zo lang volhouden."

Je draait solo en als duo (met Carlos Valdes). Wat vind je leuker?

Sandrien: “Het is heerlijk om alleen te draaien, omdat je dan je eigen ding kunt doen en zelf de richting van de set kunt bepalen. Maar het leuke van samen draaien is weer dat er allerlei onverwachte dingen kunnen gebeuren. Daarvoor moet je elkaar denk ik wel goed kennen; ik ken Carlos al erg lang. Dat is dus heel vertrouwd en we kunnen altijd wel iets met elkaars platenkeuze."

Waar komen die bizarre namen (Mal Borrowed & Frei Bauwerker, Amsterdam Assholes etc.) vandaan?

Sandrien: “Carlos en ik moesten voor een feest een keer snel een alias verzinnen. Hij wou ‘iets’ met Frans Bauer en dat werd een soort Duitse melige vertaling: Frei Bauwerker. Mijn alias Mal Borrowed is een parodie op het sigarettenmerk, maar dan in de betekenis van ‘slecht geleend’. Tja, en hoe ik op Amsterdam Assholes voor mijn samenwerking met Wouter Hisschemoller ben gekomen weet ik eigenlijk niet meer. Misschien omdat we geen ‘lieverdjes’zijn? We hebben het verzonnen op een avond na flink wat biertjes en toen leek het wel passend (lacht).”

Hoe zou je je stijl zelf omschrijven?

Sandrien: “Het is vooral techno, met lekkere dikke stuwende baslijnen. Ik ben geïnspireerd door artiesten als Mike Inc. en Studio Eins en heb ook een voorliefde voor new wave, acid en acid new beat."

Is het eigenlijk niet meer ‘minimal’ wat je draait?

Sandrien: “Nou, ik draai in ieder geval niet van die blije pling plong minimal, maar meer de donkere diepe minimale techno. De minimal hype heeft die hele stroming een negatieve bijklank gegeven. Het is tegenwoordig niet meer cool als je minimal draait. Ik moet wel zeggen dat ik op dit moment zit te wachten op iets nieuws en spannends binnen de minimale techno. Veel artiesten gaan nu terug naar hun houseroots, maar dat is niks voor mij. Dat heb ik jaren geleden al gedaan. Ik wil vooruit kijken en niet terug naar het verleden."

De eerste release van de Amsterdam Assholes ’Boormachine’ is een feit. Heb je de smaak van het produceren nu te pakken? En welke apparatuur gebruik je?

Sandrien: “‘Boormachine’ hadden we al een tijdje op de plank liggen en ik had eigenlijk niet verwacht dat iemand het zou uitbrengen, laat staan dat het gedraaid zou worden door de grote dj’s. Dat is echt zo’n onzettende kick, als je je eigen plaat voorbij hoort komen op een feest. Ik ben altijd op zoek naar wazige platen, met vage tracks van tien minuten erop die alle kanten op springen. Die richting wil ik ook inslaan met mijn eigen producties, naast de wat meer rechte minimale techno die ik nu maak. Ik werk trouwens met Ableton, een MIDI-keyboard en een Electribe. Wouter heeft ook een Electron staan."

Vrijdag sta je voor de tweede keer op Awakenings. Ben je eigenlijk wel ‘Awakeningswaardig’?

Sandrien: “Awakenings is de laatste jaren met zijn tijd meegegaan en de sound is nu veel breder geworden. Ook iemand met mijn geluid is dus ‘Awakeningswaardig’ en ik denk dat ik prima in de line-up pas. Het is voor een techno-dj toch wel één van de mooiste gigs; als je dan je eerste plaat opzet en hij galmt lekker door de Gashouder…Ik opende de vorige keer samen met Carlos en had niet verwacht dat ik er nu alweer zou staan, maar ik heb er zin in."

Heb je nog een bijzondere link met de andere dj’s in de line-up?

Sandrien: “Ik heb veel respect voor Shinedoe. Ze doet lekker haar eigen ding en heeft daar wereldwijd veel succes mee. We zijn afgelopen september vijf dagen samen op tour geweest in Japan, wat erg vet was. Verder kijk ik ook uit naar de set van Orlando Voorn. Zijn tracks ‘Boomerang’ en ‘Still’ hebben vroeger een flinke impact op mij gehad."

Wat zit er op dit moment in je iPod/ cd-speler?

Sandrien: “Ed Harcourt, Okkervil River, Editors en Great Lake Swimmers. Eigenlijk luister ik in mijn vrije tijd weinig naar dance; meer singer-songwriters en indie."

Waar wil je nog een keer optreden en met wie zou je nog wel eens willen samenwerken?

Sandrien: “Ik heb nog niet in de Panoramabar/ Berghain in Berlijn gestaan en dat vind ik één van de beste clubs ter wereld, dus daar wil ik zeker een keer optreden. En ik wil graag nog een keer draaien met Magda; het zou helemaal perfect zijn als dat dan ook gelijk in de Panoramabar zou zijn!"

Staan er nog coole releases, gigs of projecten in je agenda?

Sandrien: “Er zijn al heel wat boekingen binnen voor de festivals deze zomer en ik sta op het Circo Loco-feest op Koninginnedag in Amsterdam. In April draai ik op de Earth Trilogie met o.a. Deadbeat en Kollektiv Turmstrasse en in mei draai ik een speciale after-set van vijf uur op ’Nu!’ in Westzaan. En er komen veel releases aan: ‘I See Dutch People’ (Amsterdam Assholes) op Earth Audio, ‘Drink’ (Amsterdam Assholes) op Dualblock, we gaan een Amsterdam Assholes remix voor een Amerikaans label doen en op het Australische label Pink Silver komt er een release aan van Amsterdam Assholes én mijn eerste solo release ‘Tuut’."

Heb je verder nog verborgen talenten of vreemde hobby’s die je met ons wil delen?

Sandrien: “Ik ben een echte pokerfanaat, speel het regelmatig online en ben er inmiddels best goed in. Mocht het dus slecht aflopen met mijn dj-carrière, dan kan ik altijd nog professioneel pokerspeler worden (lacht). En niet te vergeten: ik ben ambassadeur voor Dance4Life en nee, dat doe ik niet omdat het goede PR is. Het gaat me echt aan het hart. Er komen per jaar wereldwijd zo’n 2,5 miljoen nieuwe HIV-geïnfecteerden bij en meer dan de helft van de geïnfecteerden is jonger dan 25 jaar. Daar moet echt meer aandacht aan besteed worden en het is geweldig dat Dance4Life dit via muziek en dans mogelijk maakt."

MySpace Sandrien

Website Dance4Life