
Party: Pip Den Haag
Locatie: Binckhorstlaan 36, Den Haag
Datum: Vrijdag 26 januari 2018
Vorige week kondigden we het aan: Club Godverdomme, een uit de hand gelopen uitgaansexperiment, vond plaats in de Pip Den Haag. Partyreporter by day, niet-dj by night: Lex van der Meer ging langs om een setje te draaien; de sfeer te proeven, en bij deze ons in te lichten. Hij vertelt:
Club Godverdomme: een feest waarbij de muziek volledig in handen ligt van mensen die nog nooit de ‘wheels of steel’ – ofwel dj booth - hebben aangeraakt. Desondanks dat de muziek hierdoor regelmatig uitvalt, heb ik dit altijd ervaren als een van de leukere feesten. Omdat Club Godverdomme een waar spektakel is, besloot ik samen met een vriend ons op te geven als dj. Waar dit vooraf een ontzettend leuk idee leek, bleek het op de dag zelf toch voor enige spanningen te zorgen.
Ik had de vrienden - waarmee ik die avond zou afreizen richting de Pip - uitgenodigd, om bij mij thuis ‘één pilsje’ te komen drinken. Zelf had ik (uiteraard) nog geen muziek uitgekozen voor het feest. Met gebrek aan een set list voor het optreden, besloten we de usb vol te gooien met (willekeurige) plaatjes. Waar ik me van tevoren niet op had ingesteld had, was dat ik toch redelijk zenuwachtig was, door het feit dat ik voor een uitverkochte zaal iets moest gaan neerzetten. Maar naar mate de avond vorderde, en het krat pils steeds leger begon te raken – verdween dit gevoel (naar verwachting) heel snel.
Om ongeveer 01:00 uur kwamen we aan bij de PIP. Daar troffen we een rij aan bestaand uit zeer ‘uiteenlopende’ feestgangers. Omdat er zoveel verschillende acts draaien, en deze allemaal hun eigen vriendengroep meenemen, komt er een ontzettend gemêleerd publiek op het feest af. Eenmaal binnengekomen voel je direct een erg ontspannen- en gemoedelijke sfeer. De verwachtingen voor de muziek liggen nu eenmaal laag: iedereen reageert positief verrast.
Voor ik het door had was het al bijna mijn tijd om te draaien. Ik stond in ‘de bunker’: dit is een kleine zaal van de pip, waar het al snel gezellig druk is. Omdat ik de alcohol inmiddels al aardig voelde zitten, was ik op dat moment eerder overmoedig dan zenuwachtig. Voor ik er erg in had, stond ik als zelfverzekerde niet-DJ achter de draaitafel, een dj die - zonder blikken of blozen - uit volle borst ‘Hermanos, Hermanos’ van Dries Roelvink mee schreeuwt door de microfoon. Uiteraard viel de muziek minimaal twee keer uit, en telde de MC uit de maat af, maar het was fantastisch! De half uur durende set vloog voorbij. Na afloop liep ik de zaal weer in, en de reacties kwamen overeen: ‘Gast, dit was echt een prachtige puinhoop!’.
Zelf meemaken? 2 februari: kom meeschreeuwen, of draai een setje op de volgende editie in Amersfoort.